Mijn werkachtergrond is de horeca en ik vond het geweldig werk.
Om mijzelf in de gast te verplaatsen kon ik moeiteloos anticiperen wat ze nodig hadden, of hoe "het zou moeten horen".
Daar kon ik heel ver in gaan. Dat bleek wel uit dat er tijdens mijn werk op passagiersschepen, een open dag werd georganiseerd.
De wens was dat er wat tafels opgedekt moesten worden.
Tafellakens streek ik letterlijk op de tafels voor een kreukvrij en strak aanblik en het bestek, glazen, bloemstuk, werden (ook) letterlijk uitgemeten en op de tafels gelegd.
Zelfs het zout en peper werd ook op een bepaalde manier gezet (peper bij de ingang, want de "p" komt eerder in het alfabet).
Het hele restaurant zette ik op voor een 5 gangendiner. Om deze vervolgens weer af te breken na de open dag.
Ik was toendertijd restaurantmanager en ik vond dat ik op deze manier kon laten zien dat ik het werk serieus nam.
Maar ik verwachte dat ook van mijn collega's. Steeds een stap harder doen, steeds verder de grens op zoeken van perfectie.
Een dag werken van 10 tot 12 uur per dag, was normaal. Als je gewoon de schouders eronder zette en even wat sneller werkte, dan was je ook eerder klaar en kon je pauze houden.
S avonds klaar met werken, was het tijd voor de ontspanning. Een glas wijn of 2, 3 was ook normaal.
De volgende dag stond je gewoon weer paraat.
Ik heb dit werk 13 jaar gedaan en had mijzelf opgewerkt tot hotelmanager. Een baan met veel verantwoordelijkheden.
Hoe hoger de functie hoe meer sh*t je kreeg. Maar ik vaarde er wel bij (niet omdat het op een schip was).
In die tijd verloor ik veel gewicht. Een tjechische receptionist die maakte eens de opmerking "je bent aan het verdwijnen".
Ik zag niet welk effect het harde werken op mij had. Op vakantie naar de zon had ik het heerlijk, maar wist ook niet goed wat ik moest doen om te ontspannen.
En weer aan het werk te zijn voelde ik mij weer goed en veilig, want alles was weer bij het oude.
Ik heb geen burn-out gehad, maar ik had wel een keer een soort paniekaanval waar ik gewoon in janken uitbarste.
Na weer bij gekomen te zijn was ik weer de volgende dag aan het werk.
Toen ik weer aan land kwam werken, was het even wennen. Vooral door de ruimte die ontstond.
In plaats van op de automatische piloot te handelen, leerde ik weer voelen waar mijn grenzen liggen.
Wat mijn gevoel mij aangaf, maar ook wat aangaf mijn lichaam.
Er ontstond een besef dat ik lange tijd emoties weg geschoven had, omdat het "nu even niet belangrijk" is, en dat dit een weerslag gaf in mijn algehele "zijn".
Op mijn lichaam, gedachtes/overtuigingen, energielevel, maar ook de verbinding met mijn zingeving.
En ik voelde aan alles dat het anders "moest"
Per toeval (?) kwam ik een opleiding tegen: Holistisch Therapeut en leerde mensen te zien als één geheel: lichaam, geest, emoties en energie.
Op een bepaald moment dacht ik: hier wil ik echt mee aan de slag.
Tijdens die opleiding behaalde ik ook mijn Reiki Master en dat was een moment van thuiskomen. Het voelde alsof iets wat ik altijd al wist, nu echt tastbaar werd.
Fun fact:
Al van jongs af aan ben ik gefasineerd door wat je "niet kunt zien".
Als kind speelde ik vaak “alsof”: alsof er energie uit mijn handen kwam (reiki), alsof ik kon toveren. Het voelde magisch, alsof er een wereld was die anderen niet altijd zagen. Mijn eigen wereld, waar ik mijzelf voelde.
Daarna volgde ik de opleiding tot Spiritueel Coach en een training in NEI (Neuro Emotionele Integratie), zodat ik ook onbewuste blokkades kan loskoppelen en dieper kan werken op lagen die je normaal niet ziet, maar wel voelbaar is.
Veel blokkades zie je niet direct; ze zitten diep, soms onbewust, en kunnen ontstaan door je eigen leven of door patronen van eerdere generaties.
Juist dat onzichtbare, het diepere, fascineert me en is waar ik graag mee werk.
Hoe dan ook ik weet hoe het voelt dat verandering echt mogelijk is, stap voor stap.
Alles is energie en wanneer een emotie/behoefte niet goed is verwerkt/vervuld, dan zet dit zich vast in lagen waar wij mensen uit bestaan.
Fysiek-, emotioneel-, metaal-, energetisch-, en spiritueel.
Mijn pad is helder.
Ik werk het liefst met vrouwen en help ze weer thuiskomen bij wie ze werkelijk zijn.
Ik doe dat met rust, geduld en openheid.
Onder iedere klacht kan een blokkade schuilgaan, soms uit het eigen leven, soms uit voorouderlijke generaties. Daar ruimte voor maken, dat is heling.
In mijn praktijk is alles welkom.
Niets hoeft anders te zijn dan het is. Juist in die zachtheid, in het volledig mogen zijn, ontstaat de beweging terug naar jezelf.
Onder iedere klacht schuilt een verhaal dat gezien wil worden.
Mijn visie
Stel je een ballon voor die symbool staat voor je blokkades.
Hoe harder je hem onder water probeert te duwen, hoe sterker hij weer omhoog komt.
Het is bevrijdend om de ballon los te laten en te voelen hoe licht, vrij en jezelf je ineens kunt zijn.
Het loslaten van blokkades geeft ruimte aan wie je echt bent.
Maar buiten dat alles, ben ik ook een gewone nuchtere en wat hieronder staat hoort echt wel bij me:
* Ik woon sinds december 2025 in Hardenberg met mijn lapjespoes Miesje (2008).
* Ik hou van de natuur, van vakanties naar de Spaanse eilanden, en van spontane uitstapjes met mijn moeder, met een lunch.
* Sinds 2013 eet ik vegetarisch, maar vanaf 2025 neem ik zo nu en dan een visje.
* En uitdagingen: een motorongeluk waarbij ik mijn onderbeen brak, een kort huwelijk dat eindigde in een scheiding, en ook zelfs een deelname aan First Dates in 2022 (was geen match, maar wel een leuke ervaring)
* Ik ber van overtuigd ben dat altijd alles op zijn pootjes terecht komt.
* In mei 2023 ben ik in de traditionele hekserij ingewijd Heks, door Lunadea's Hekserij (toch weer die magie he ;-) )
* Ik ben geboren in mei 1982 en daardoor is mijn sterrenbeeld een echte Tweelingen, Maan-teken is Kreeft en ascendant is Maagd.
* Van 2006 tot aan 2019 op passagiersschepen heb gewerkt, op de rivieren, dus o.a Donau, Rijn, Moldou, Neckar, Hiddensee, Ijselmeer, Vecht, Oder.
Maar juist al die ervaringen hebben me gevormd. Ze hebben me geleerd geduldig te zijn, zachtheid te bieden, naar mezelf en naar anderen, en te vertrouwen op het proces.
